Narrow Bridge

We waren op weg naar ons laatste hotel over hoge heuvels en mooie dalen ging het richting Batemans Bay.
Radio aan, airco op 3 want het was al 26 gr.
De Princess Highway liep als een zwart lint langs de kust vanaf de Tasmania sea tot aan de pacific ocean.
We waren net aan het keuvelen over van alles en nog wat toen ik ineens een bord zag met het opschrift " Narrow Bridge" Er was echter geen brug te zien.
150 meter verder maakte de weg een draai naar rechts en werden we verrast met een mooi uitzicht op een meer in de verte, echter wat ook achter de bocht lag was die " Narrow Bridge", en wel direct.
Henk had geen tijd meer om te remmen en voor we het wisten zaten we er midden op.
Niet erg zou je denken ware het niet dat er een 50 tonner vanaf de andere kant kwam, geladen met 10 hectare bos op zijn trailer...
Henk werd bleek en probeerde zo goed mogelijk aan de kant te gaan, veel ging het niet want ook hier was het water diep.
Met de ogen dicht en het spontane zweet tussen Henk zijn reet hebben we het monster gepasserd, ik denk dat er aan beide kanten de zaterdag editie van de telegraaf tussen kon.
Vannacht droomt Henk over de luchthoorn van dat beest { en ik ook}

Het laatste hotel vandaag, morgen gaan we weer naar onze pleegouders in Campbelltown.
morgen meer...
gr. Henk en Theo